با توجه به تلاطم‌هایی که در
بازار مسکن اتفاق افتاده، قدرت خرید در حوزه مصرفی کاهش پیدا کرده است. هر چنددر
طرح‌های جدید که دولت پیگیری می‌کند، به ویژه برای فروش متری مسکن در بازار
سرمایه، برخی سازندگان از جمله گروه سرمایه‌گذاری مسکن به جد به این امر باور
دارند و دنبال الگوهایی است که چه از طریق بازار سرمایه چه از طریق بازارهای دیگر
امکان خریداری وپیش خرید متری را برای مردم فراهم کند تا به نحوی بتوان کاهش قدرت
خریدی را که اتفاق افتاده بذرای نیاز مصرفی پوشش داد. طی هفته گذشته برنامه «متراژ»
تلویزیون اینترنتی «اکو ایران» برای بررسی شرایط بازار مسکن و نواسانات این بازار
به سراغ بزرگان این صنعت رفته است. در همین رابطه گفت و گویی با «روزبه ظهیری
هاشمی» مدیرعامل شرکت گروه سرمایه‌گذاری مسکن انجام داده که متن این مصاحبه در
ادامه ارایه شده است. وی در این گفت و گو تاکید کرد: در بسیاری از ساخت و
سازهایی که صورت می‌گیرد، قسمت سازه
ساختمان که مشهود نیست با توجه به بعضی از ساخت‌ها خیلی کیفیت مطلوبی ندارد و این
باعث شده که ما در موقع بلایایی مثل زلزله اطمینان نداشته باشیم که آیا می‌توانیم
در این سقف به طور ایمن زندگی کنیم یا نه؟ اگر این موضوع به یک مطالعه عمومی درخرید ساختمان تبدیل شود، به طور طبیعی
سازندگان خودشان را موظف به همگام سازی با این نیاز می‌کنند و این تطبیق و فرهنگ
سازی باعث می‌شود که ما بتوانیم فضای بهتری داشته باشیم. گروه به دنبال این حوزه
است.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که در مسیر
عملکرد گروه سرمایه‌گذاری مسکن دیده می‌شود، تغییر ریل کاری این شرکت طی سال‌های
گذشته بوده است. در سال‌های گذشته عمده فعالیت و تمرکز فعالیت این شرکت در حوزه
ساخت‌وسازهای لوکس یا به تعبیری ساخت‌وسازهای تجاری بوده است، اما اخیراً این گروه
به نوع جدیدی از ساخت‌وسازها در اجرای طرح‌های بزرگی مثل اقدام ملی مسکن هم ورود
پیدا کرده است. علت تغییر این ریل کاری چه بوده است؟
دکتر ظهیری: همان‌طور که مطلع هستید شرکت گروه سرمایه‌گذاری مسکن،
شرکتی است با سابقه 30 سال و در ابتدا به عنوان بازوی عملیاتی بانک مسکن با مالکیت
کامل آن بانک تشکیل شده بود و با نیت تولید مسکن اقشار متوسط. به‌طور طبیعی، شرکت در
مرور زمان دچار تغییر و تحولاتی شد، از جمله ورود به بازار بورس و تغییر سیاست‌هایی
که به طور طبیعی در هر مجموعه نهادی شرکت اتفاق افتاده است. این باعث شد که در
مقاطعی در کنار توجه به ساخت مسکن اقشار متوسط توجه به سودآوری هم به لحاظ تامین
خواست ذی‌نفعان در بازار سرمایه اتفاق بیفتد و شرکت را به نوعی از ریل پروژه‌های
مسکن متوسط خارج بکند که تلاقی این موضوع با تغییرات در شرایط اقتصادی جامعه و
اقبال کمتر به واحدهای تجاری باعث شد رکودی در برخی از دارایی‌های شرکت اتفاق
بیافتد.
از سال 1395 بانک
مسکن به عنوان سهام‌دار عمده تصمیم گرفت که تغییر ریلی را در مجموعه ایجاد کند و
با این تغییر ریل در کنار تعریف پروژه‌های مسکن متوسط، توجه ویژه‌ای به سودآوری هم
صورت گرفت که ما تقریبا از سال 97 سعی کردیم این مسیر را با شتاب بیشتر پیش ببریم
و هم‌اکنون در سبد پروژه‌هایی که در مجموعه وجود دارد بر مبنای استراتژی‌ها، 90
درصد را پروژه‌های مسکونی تشکیل می‌دهد که این پروژه‌های مسکونی حدودا 75 تا 80 درصد
مسکن متوسط و سهم حدود 10 تا 15 درصد برای مسکن بالای متوسط در نظر گرفته می‌شود
به لحاظ تامین معیارهای سودآوری برای ذی‌نفعان و حدود 10 درصد باقیمانده در سبد
شرکت نیز متعلق به پروژه‌های تجاری و اداری است که بتوانیم به یک نوعی هم توازن
عملیاتی هم توازن سودآوری را محقق کنیم.
· عمده فعالیت‌های شما در تهران
متمرکز شده و یا در کل کشور توزیع می‌شود؟
دکتر ظهیری: با توجه به اینکه ساختار گروه به نحوی است که از 11 شرکت
عملیاتی تشکیل شده و این شرکت‌ها در محدوده‌های جغرافیای مختلف هستند، ما به هیچ
عنوان تمرکز در محدوده تهران نداریم و حجم پروژه‌هایی که داریم در تمام کشور به
شکل یکنواختی پخش شده است.
· نکته جالبی که در کارنامه این شرکت
وجود دارد این است که زمانی که شما سکان این شرکت را به‌دست گرفتید چندان اوضاع
مناسبی در عملکرد این شرکت دیده نمی‌شد و طی سال‌های اخیر بهبود عملکرد در فعالیت‌های
شرکت حاصل شده، چه تغییری در روند عملیات این شرکت به‌وجود آمده که این اوضاع
بهبود شنیده می‌شود؟
دکتر ظهیری: شخصاً معتقد هستم که اولین اقدام برای هر فعالیتی، شناخت
درست مسئله است. من تقریباً در دو سال گذشته که توفیق حضور در شرکت سرمایه‌گذاری
مسکن را داشتم با سه چالش اصلی روبه‌رو بودیم. چالش اول اینکه ما به عنوان یک
بنگاه تولیدی و اقتصادی، طبیعتاً ظرفیت تولید شرکت باید یک عددی باشد که بتواند
جواب‌گوی نیازهای سودآوری باشد. در یک نمونه، تقریباً در 30 سال گذشته به‌طور
متوسط سالانه 2 هزار واحد مسکونی وارد سبد تولید شرکت شده است، در حالی که از سال 1395
تا 1397 ما به‌طور متوسط حدود 700 واحد مسکونی شروع کردیم که نشان می‌دهد کمتر یا
حدود 30 درصد از ظرفیت 30 ساله شرکت بوده که این به عنوان یکی از نقاطی بوده که می‌توانست
در کاهش فعالیت و سودآوری شرکت اثرگذار
باشد.
· البته بخشی از این کاهش طبیعی است،
چون در سه یا چهار سال اخیر ما رکود ساختمان را داشتیم.
دکتر ظهیری: بله، همین‌طور است. ولی وقتی روندهای بلندمدت
را در نظر می‌گیریم، در روندهای بلندمدت باید دورههای رکود و رونق وجود داشته باشد.
نکته بعدی، ناشی از برخی پروژ‌های تجاری تعریف شده و عدم گردش منابع بود که حجمی
از بدهی‌های غیرجاری قابل توجه برای شرکت به‌وجود آورده بود. بدین‌صورت که تقریباً
نیمی از 400 میلیارد تومان تسهیلاتی که شرکت گرفته بود، تبدیل به بدهی غیرجاری شده
بود و این در کنار کاهش فعالیت، مسیر و فضا را سخت‌تر می‌کرد. بحث بعدی هم این بود
که با توجه به شرایطی که وجود داشت توازن لازم بین تعریف ماموریت‌های شرکت و
سودآوری هم وجود نداشت.
ما با این سه
رویکرد سعی کردیم که اصلاحی را در ساختار شرکت ایجاد کنیم؛ در این راستا، طرحی را
تحت عنوان «پویش فصل نو» شکل دادیم که این پویش به طور خلاصه دو امر توسعه
کمی در کنار توسعه کیفی را مبنا قرار داد. در حوزه توسعه کمی، «طرح آباد» (آغاز،
بهبود و اقدامی دوباره) تعریف شد که در طرح آباد ما حدود 6500 واحد را در سبد
گذاشتیم که تا امروز حدود 3700 واحد آن کلنگ‌زنی شده و
وارد سبد شده است. به عبارتی، ما تقریباً جهش بیش از 50 درصدی را نسبت به میانگین 30
ساله داشتیم و یک جهش حدود 9 برابری را نسبت به آمار سال 97 داشتیم که 350 واحد
شروع شده بود؛ با ذکر این نکته که پروژه‌ها را به نحوی تنظیم کردیم که بتواند هم‌زمان در چارچوب ماموریت‌های شرکت، سودآوری لازم را داشته
باشد. امروز افق مثبتی پیش روی شرکت است که حاصلش را در بازار بورس و ذی‌نفعان خود می‌بینیم که تقریبًا ارزش سهام ما از حدود 77 تومان در تیر
ماه 1397 به نزدیک یک‌هزار تومان برای هر سهم در تیر ماه 1399 رسیده که یک جهش قابل
توجه است.
· از روی همین اطلاعاتی که ارایه
کردید، وقتی ما کارنامه شرکت را نگاه می‌کنیم مثلا در 30 سالی که شما فرمودید سالی
متوسط دو هزار واحد که مجموع آن 60 هزار واحد می‌شود و این یعنی کمتر از تیراژ ساخت یک سال مسکن در تهران، در
حالی که این شرکت سه دهه مشغول به کار بوده و ما وقتی ضوابط و قوانین بانک مسکن را
نگاه می‌کنیم که گروه قرار بوده بازوی اصلی بانک مسکن باشد در حوزه تامین مسکن
ارزان، عملکرد گروه قابل دفاع نیست.
به نظر می‌رسد توقع سودآوری از این شرکت با دغدغه ماموریت تامین مسکن ارزان قابل جمع نیست. مثل اینکه بگوییم چرا صندوق مسکن یکم سود نداد، در حالی
که این صندوق قرار نبود سود بدهد، بلکه قرار بود یک سری از افراد را صاحب‌خانه بکند.
از زمانی که شما وارد این مجموعه شدید، ما عملکردتان را بررسی کردیم و متوجه
شدیم که هم نگاهتان و هم فعالیت‌تان و هم برنامه‌ریزی شما متفاوت از قبل بود. آیا این نکته که من می‌گویم از
نظر شما نیز اشکال یا ایراد هست؟ اگر هست برای رفع آن چه برنامه‌ریزی دارید؟
دکتر ظهیری: سوال بسیار اساسی را مطرح نمودید. ما تقریبا در کشور سالانه
به تولید 900 هزار واحد مسکونی نیاز داریم که اگر شما ظرفیت شرکت ما را که بزرگ‌ترین انبوه‌ساز حال حاضر هست با این حجم
در نظر بگیرید، همان‌طور که شما گفتید ما حدود 60
هزار واحد در 30 سال ساختیم که اصلاً در قیاس با جمعیت و نیاز عدد قابل توجهی نیست؛
ولی از طرف دیگر بحث اینجاست که این خود نشانگر این است که آیا می‌شود از طریق
مداخله مستقیم، امر تولید مسکن را یک‌جانبه پیش برد؟ یا ما نیاز به
الگوسازی، جهت‌دهی و تسهیل‌گری داریم؟
شخصاً معتقد هستم
که گروه سرمایه‌گذاری مسکن با توجه به اینکه اگر افزایش ظرفیتی هم اتفاق بیفتد این دو هزار واحد هم
در یک افقی به 10 هزار واحد تبدیل شود، باز هم پاسخ‌گوی نیاز
نیست و اصلاً قرار نیست که همه نیاز از طرف گروه سرمایه‌گذاری
مسکن بر طرف بشود؛ ولی اگر بتواند به یک الگویی تبدیل شود که این الگو قابل تکثیر
باشد در بخش خصوصی یا در بخش‌های دیگر، شرایطی فراهم خواهد کرد که می‌تواند نیاز
مسکن را تامین کند.
بنابراین ما جهت‌گیری
«الگوسازی» را در شرکت گروه سرمایه‌گذاری مسکن تا به امروز در
پیش گرفته‌ایم و در حال حاضر در زمینه کیفیت بدون تردید می‌توانیم
بگوییم، کیفیتی که در محصولات گروه سرمایه‌گذاری مسکن در این 30 سال
وجود داشته، قابل رقابت نبوده است.
· یعنی شما فکر می‌کنید این شرکت در
زمینه الگوسازی موفق عمل کرده است؟
دکتر ظهیری: کاملاً و این استدلالش را با توجه به این می‌گویم که ما در
خیلی از مجموعه‌هایی که بیش از 20 سال از تحویل آپارتمان‌ها می‌گذرد اگر مراجعه
بکنید به آن محدوده، تعیین‌کننده قیمت منطقه، واحدهایی
است که 20 سال از عمرشان می‌گذرد؛ در صورتی که در همه کشور، این واحدها اکثراً
واحدهای کلنگی به حساب می‌آیند.
· شما می‌گویید که گروه سرمایه‌گذاری مسکن همچنان اثرگذار است؟
دکتر ظهیری: بله و این همان معنای الگوسازی است که در حقیقت ما مبنای
کارمان داشتیم، نه فقط انبوه‌سازی. همان‌طور که شما گفتید، تیراژ مورد
نیاز را نمی‌توان از طریق یک شرکت تامین کرد.
· الگوسازی که مثلا در شهرک اکباتان
در سال‌های گذشته اجرا شده و هنوز هم در همان منطقه
یکی از پروژه‌های شاخص است، شما معتقدید که یک همچین نمونه‌ای را برای شرکت اجرا
کردید؟
· آقای دکتر! چرا همچین چیزی را
ایجاد نکردید؟ دغدغه همه وزیران قبلی مسکن این بوده که چرا ما شرکتی نداریم که که
کاری مثل اکباتان انجام بدهد؟ این آرزوی مقامات دولتی شده است. چرا شما نتوانستید
در این مدت یک همچین کاری را انجام بدهید؟
· البته آقای دکتر معتقد هستند که
توانستند همچین کاری را انجام بدهند.
دکتر ظهیری: شخصاً معتقد هستم که گروه سرمایه‌گذاری
مسکن این کار را کرده است؛ با نمونه‌هایی که عرض خواهم کرد. در حقیقت بهترین نمونه‌هایی
که می‌توانیم برای این مجموعه نام ببریم، دو پروژه «زیتون» اصفهان و «آسمان» تبریز
است. پروژه آسمان تبریز اگر به سابقه حدود 20 سال قبل رجوع کنید در محدوده ائل‌گلی
تبریز یکی از نقاطی بود که به عنوان محل دپوی نخاله تبریز استفاده می‌شد؛ اما شما امروز
با توسعه‌ای که در آن منطقه توسط گروه اتفاق افتاده یکی از ارزش‌مندترین نقاط شهر را می‌بینید با ساختمان‌هایی که با کیفیتی
بسیار قابل توجه ساخته شده‌اند که هم باعث
توسعه محدوده شده و هم ماندگاری ایجاد کرده است.
نمونه دیگر،
پروژه «زیتون» در اصفهان که این پروژه وقتی که ساخته می‌شد تمام اراضی اطرافش
کاربری‌های صنعتی یا شرایط غیر مسکونی داشتند که امروزه با کیفیتی که آن پروژه
دارد، کاملا باعث توسعه و تغییر منطقه شده است. حتی در شیراز، پروژه «دراک» همین
ویژگی را داشته و توانسته اثرگذاری قابل توجهی در محدوده معالی‌آباد داشته باشد و توسعه خوبی را ایجاد کند. بنابراین معتقد
هستم این الگوسازی صورت گرفته، اما برنامه‌هایی را برای توسعه‌اش خواهیم داشت در
قالب پروژه‌های بزرگی که بتوانیم الگوی هویتی و ساخت را با توجه به بهبود تکنولوژی
که اتفاق افتاده به‌ظهور برسانیم که امیدوارم
اخبارش را به‌زودی اعلام کنیم.
· یکی از محل‌های اصلی فعالیت شما در
شهرهای جدید هست؛ یعنی ساخت‌وسازهایی که در این نقاط برای
بخش خاصی از تقاضای بازار مسکن انجام می‌شود. با توجه به بازار مسکن و شرایط آن در
سال‌های اخیر، آیا حجم پیش‌فروش‌ها و
حجم ساخت‌وسازها در این شهرهای جدید افزایش پیدا کرده؟
آیا تقاضا به این سمت سوق پیدا کرده یا نه و شما هنوز تغییری مشاهده نکردید؟
دکتر ظهیری: حقیقت این است که به دو دلیل این اتفاق افتاد. نکته اول
این است که توسعه‌ای که در شهرهای جدید صورت گرفته و زیرساخت‌هایی که شکل گرفته به
عنوان نمونه در شهر جدید پردیس، مانند مسیرهای دسترسی خوب و سایر مزایای این شهر،
باعث شده که اقبال نسبت به شهرهای جدید را بیش از قبل شکل بدهد و نکته دوم این است
که به شکل ناخواسته با توجه به افزایش قیمتی که در کلان‌شهرها
صورت گرفته، سرریز جمعیتی که کاهش قدرت خرید در کلان‌شهرها
پیدا کرده‌اند بخشی تمایل به شهرهای جدید پیدا کردند. به این دو ملاحظه، شهرهای
جدید در مسیری قرار گرفته‌اند که محل توسعه است. یکی از آن نکاتی که در پرسش قبلی
شما بود که چطور تناقض بین پروژه‌های ماموریتی و سودآوری را در شرکت می‌توانید با
آن کنار بیاید، دقیقاً از همین شکل است که ما در سال 97 یکی از استراتژی‌های اصلی
این بود که تحلیل‌ها خبر از کاهش عرضه و احتمال افزایش قیمت می‌داد و اگر بتوانیم در مورد مسکن‌هایی سرمایه‌گذاری کنیم که نیاز مصرفی را پوشش بدهد، به‌واسطه مزیت‌هایی که خودمان داریم، مانند بهره‌مندی از
تسهیلات بانک مسکن و مسکن با کیفیت، امکان پیش‌فروش وجود
است.
· شما یک مزیت دارید که خریدار به
شما اطمینان کرده و راحت خرید می‌کند.
دکتر ظهیری: بله، همین‌طور است. به این ملاحظه ما پروژه‌هایی که تعریف
کردیم بیش از 90 درصد برای نقطه‌ای تنظیم شده که بتواند قدرت خرید را پوشش بدهد و
نیاز مصرفی را جواب بدهد.
· با توجه به پروژه‌های بزرگی که در
دست ساخت دارید، شما عدد مشخصی برای هزینه ساخت در حال حاضر دارید؟ هزینه ساخت هر
مترمربع آپارتمان در شهری مثل تهران به عنوان معیار چقدر هست؟
این مثل فرمول نرخ سود بانک‌هاست که به هر بانکی می‌گوییم چیزی خواهند گفت که
نه خودشان متوجه می‌شوند و نه مشتری! ما از هر فردی پرسیدیم، یک طوری اعلام می‌کند!
ولی شما به شکل رسمی چون در حال کار هستید بفرمایید. این سئوال برای مخاطبان ما
جذاب است.
دکتر ظهیری: این نرخ بسیار متغیر بوده و تابعی از مشخصات فنی و معماری
پروژه است. من به شکل خیلی کلی بخواهم بگویم و بر مبنای مینیمم‌هایی که دارد اتفاق
می‌افتد، ما الان برای هر مترمربع ناخالص بنا کمتر از سه میلیون هزینه‌های ساخت
نداریم.
· این برای کشور است؟ چون فکر کنم
برای تهران عدد بالاتری باشد.
دکتر ظهیری: تهران، عدد بالاتری است. چون تهران حدود سه میلیون و پانصد
هزار تومان تا سه میلیون هشتصد هزار تومان به‌طور
ناخالص بر مبنای قیمت امروزی است که دارد صورت می‌گیرد.
· خالص چقدر هست؟
دکتر ظهیری: تقریباً در پروژه‌های سرمایه گذاری مسکن نسبت خالص به
ناخالص حدود 65 صدم درصد است. یعنی اگر مبنا را 65 صدم در نظر بگیریم این عدد
تقریبا به حدود متری شش میلیون تومان بالغ می‌شود.
· یعنی هر مترمربع بنای مسکونی در
کشور شش میلیون تومان به صورت خالص؟
دکتر ظهیری: من با شرایط سرمایه‌گذاری مسکن دارم عرض می‌کنم.
· شرکت شما به شکل متوسط می‌سازد؟ نه
خیلی لوکس و نه ضعیف.
دکتر ظهیری: در مورد سازه‌ها، مجموعه دارای هزینه‌هایی است که به هیچ
وجه قابل کاهش نیست و مشاعات و فضاهایی که دارد.
· با احتساب زمین چقدر می‌شود؟
دکتر ظهیری: باز این عدد خیلی متفاوت است. من در مورد پروژه‌های شرکت
بگویم تقریبا حدود 40 درصد سهم زمین از هر واحد مسکونی است. یعنی شما اگر این نسبت
را در نظر بگیرید، حدود بین 35 صدم تا 4 دهم در پروژه‌های ما متغیر است. عددی حدود
متری 12 تا 15 میلیون برآورد می‌شود. جایی که مالکیت زمین هم با خودمان است،
طبیعتاً اگر در حوزه مشارکت باشد، نرخ مشارکت هم در این موضوع اثرگذار است.
· سئوالات زیادی هست، ولی زمان زیادی
نداریم. اگر نکته پایانی نیاز هست که توضیح داده شود، بفرمایید.
دکتر ظهیری: خیلی تشکر می‌کنم از برنامه خوب شما. نکته‌ای که علاقه‌مندم
عرض کنم این است که با توجه به تلاطم‌هایی که در بازار مسکن اتفاق افتاده، قدرت
خرید در حوزه مصرفی متاسفانه کاهش پیدا کرده است. البته خیلی خوشحال هستم که در
طرح‌های جدیدی که دولت محترم پیگیری می‌کند، به‌ویژه برای فروش متری مسکن در بازار سرمایه، گروه سرمایه‌گذاری
مسکن به جد به این امر باور دارد و دنبال الگوهایی است که چه از طریق بازار سرمایه
یا از طریق بازارهای دیگر امکان خریداری و پیش خرید متری را برای مردم عزیز فراهم
کند که به یک نحوی کاهش قدرت خریدی را که اتفاق افتاده را برای نیاز مصرفی بشود
پوشش داد.
همچنین در زمینه بحث
محصولات با کیفیت، درخواست مردم برای ساخت با کیفیت خیلی می‌تواند موثر باشد. چون
متاسفانه در بسیاری از ساخت‌وسازهایی که دارد صورت می‌گیرد، قسمت سازه ساختمان که
مشهود نیست با توجه به بعضی از ساخت‌ها خیلی کیفیت مطلوبی ندارد و این باعث شده که
ما در موقع بلایایی مثل زلزله اطمینان نداشته باشیم که آیا می‌توانیم در این سقف
به طور ایمن زندگی کنیم یا نه؟ اگر این موضوع به یک مطالبه عمومی در خرید ساختمان
تبدیل بشود، به‌طور طبیعی سازندگان خودشان را موظف به همگام‌سازی با این نیاز می‌کنند
و این تطبیق و فرهنگ‌سازی باعث می‌شود که ما بتوانیم یک فضای بهتری را داشته
باشیم. گروه به دنبال این حوزه است.
· آقای دکتر شما ساختمانها را
گارانتی می‌کنید؟
دکتر ظهیری: طرحی را جدیدا در دست بررسی داریم که در چند ماه آینده
رونمایی خواهد شد و برای اولین بار در کشور می‌خواهیم گارانتی را برای برخی از
محصولاتمان ارایه کنیم.
· برای پروژه‌های اقدام ملی هم می‌شود؟
دکتر ظهیری: برای ما پروژه‌های اقدام ملی یا غیر آن تفاوت نمی‌کند. این
طرح را برای برخی از محصولاتمان ارایه می‌کنیم. فعلاً در گام نخست می‌خواهیم سازه
ساختمانها را گارانتی کنیم. این پوشش گارانتی را من کلی عرض کردم. ان‌شاءا...
جزییات آن در رونمایی طرح ارایه می‌شود؛ اما، هدف این گارانتی این است که ساختمان
تحت زلزله‌هایی که در آیین‌نامه طراحی شده ایمن باشد، این اطمینان را بدهیم که
فروریزش اتفاق نخواهد افتاد.
· البته مخاطب و مصرف‌کننده خیلی بیشتر از اینها از شما توقع دارد. چون ساختمانها
در زلزله تقریباً برای آنها این اتفاق نمی‌افتد، بلکه کیفیت بهره‌برداری خیلی مهم
است. چون شما رعایت می‌کنید، چه بهتر که این گارانتی را هم بدهید که باعث مزیت کار
شما هم می‌شود.
دکتر ظهیری: البته حقیقت این است که امیدواریم این زلزله به‌زودی اتفاق
نیفتد، ولی اگر زلزله‌ای حدود 7 ریشتری که صحبت می‌شود در تهران اتفاق بیفتد، من
شخصاً معتقدم که بر مبنای آمارها و گزارشاتی که مراکزی مثل ژاپن داده‌اند متاسفانه
خطرات قابل توجهی اتفاق می‌افتد و عمده این خسارت‌ها از محل سازه‌ها و فروریزش
سازه‌ها است.
این گام اول را
ما می‌خواهیم با اطمینان برداریم و این گارانتی را به مشتریان بدهیم که ساختمانی
که از گروه سرمایه‌گذاری مسکن خرید می‌کنند، این قابلیت را دارد و این گارانتی را بعداً
قطعاً توسعه خواهیم داد به سایر بخش‌های ساختمان؛ ولی برای گام اول می‌تواند شروع
خوبی در کشور باشد.
· امیدوارم شاهد همچین موفقیتی در
کشورمان باشیم. متشکرم آقای دکتر که وقت گذاشتید. آقای قدیری ممنون که همراه ما
بودید.